Al vroeg in het jaar kon ik één van mijn kinderdromen waarmaken. Op 4 februari wandelde ik onder de Olympische ringen door het vogelnest in. Olympiër voor het leven. Voldoening… maar ook een vuur aangewakkerd om er binnen vier jaar opnieuw bij te zijn op het allerhoogste niveau.

Na een broodnodige vakantie in het warme Egypte begon deel 2 van mijn schaatscarrière, richting Milaan 2026. Het skeelerseizoen viel grotendeels in het water door blessures, maar dat gaf me ook de ruimte om mijn andere passie, wielrennen, verder te ontdekken. Met een mooie podiumplek in een nationaal criterium en een 17^e plaats op het BK, kan ik alleen maar spreken van een geslaagde ontdekkingstocht. Uiteindelijk wist ik ook mijn skeelerseizoen nog mooi af te sluiten door de Flanders Grandprix op mijn thuisbaan in Zandvoorde voor de 7^e keer te winnen. Tijd om terug het ijs op te gaan.

Nieuwe coach, nieuwe trainingspartners en ik voel me helemaal op mijn plek. Elke training, elke stap op het ijs staat in het teken van techniek en dat werpt al z’n vruchten af. Mijn eerste overwinning op het ijs, PR’s dik aangescherpt, promotie naar de A-groep in 1500m en 3000m en alle finales gehaald in de massastart met zelfs een mooie 6^e en 8^e plek.

Ik heb al verschrikkelijk veel zin om in 2023 hard verder te werken.

Gelukkig nieuwjaar iedereen!